હિંદુ ધર્મમાં લગ્ન, મુંડન, ગૃહ ઉષ્ણતા જેવા 16 સંસ્કારોમાંથી એક અગ્નિસંસ્કાર અથવા અંતિમ સંસ્કાર છે. મૃત્યુ પછી, વેદ મંત્રોના જાપ સાથે સ્મશાન ગૃહમાં મૃતકના અગ્નિસંસ્કાર કરવામાં આવે છે. આ પદ્ધતિમાં મૃતકના મૃતદેહને અગ્નિમાં સમર્પિત કરવામાં આવે છે. શીખ સમુદાયના લોકો પણ આ જ રીતે અંતિમ સંસ્કાર કરે છે. બીજી તરફ ઈસ્લામમાં મૃતદેહને બાળવાની કોઈ પરંપરા નથી.આ ધર્મમાં માનનારા લોકો મૃતદેહને કબરમાં માટીની નીચે દાટી દે છે. ખ્રિસ્તી ધર્મમાં પણ આવી જ રીતે મૃતદેહને દફનાવવામાં આવે છે, પરંતુ પારસી સમુદાયમાં મૃતદેહને ન તો હિંદુ ધર્મની જેમ બાળવામાં આવે છે અને ન તો ઇસ્લામની જેમ દફનાવવામાં આવે છે.
પારસી એ ભારતના સમૃદ્ધ સમુદાયોમાંનો એક સમુદાય છે, જેઓ ભગવાન અહુરા મઝદામાં માને છે. આચાર્ય ગુરમીત સિંહજીએ જાણાવ્યું હતું કે, પારસી સમુદાયમાં મૃતકોના અંતિમ સંસ્કાર કેવી રીતે અને ક્યાં કરવામાં આવે છે.પારસીઓના સ્મશાન અથવા કબ્રસ્તાનને દખ્મા અથવા ‘ટાવર ઓફ સાયલન્સ’ કહેવામાં આવે છે. તે ગોળાકાર અને હોલો આકારની ઈમારત જેવું હોય છે, જે ઉંચાઈ પર બનેલું હોય છે. પારસી લોકો આ ઈમારતમાં મૃતકની લાશ રાખે છે. આ પછી તેઓ ન તો મૃતદેહને દફનાવે છે અને ન સળગાવે છે. તેના બદલે, અહીં ગરુડ, ગીધ, કાગડા અને અન્ય પક્ષીઓ મૃત શરીરને ખોરાકની જેમ ખાય છે.
પારસીઓ મૃતદેહને પક્ષીઓના ખોરાક તરીકે છોડી દે છે. છેલ્લા ત્રણ હજાર વર્ષથી દોઢમેનાશિની પરંપરાનું પાલન કરવામાં આવે છે. દોખ્મેનાશિની પરંપરા અનુસાર, કરવામાં આવતી અંતિમ વિધિમાં ગીધ મૃતકના મૃતદેહને ખાય છે.
દોખ્મેનાશિનીની આ પરંપરા વિશે એવી માન્યતા છે કે, મૃતદેહ પક્ષીઓને સોંપવો કે, પારસીઓ પૃથ્વી, પાણી અને અગ્નિ તત્ત્વોને પવિત્ર માને છે. એટલા માટે તેઓ મૃતદેહને બાળતા નથી, દફનાવતા નથી અથવા જળ સમાધી પણ આપતા નથી, કારણ કે આ પૃથ્વીથી જળ અને અગ્નિ અપવિત્ર બને છે. તેથી જ આ લોકો મૃત શરીરને ઊંચા ટાવર (ટાવર ઓફ સાયલન્સ) પર રાખે છે અને તેને આકાશમાં સોંપે છે, જ્યાં ગીધ અને ગરુડ જેવા પક્ષીઓ તેને ખાય છે.
